Skąd pochodzi żywność, czyli o nowych obowiązkach producentów

Jak pokazują badania rynkowe, pochodzenie środków spożywczych jest trzecią w kolejności cechą - po cenie i jakości - na którą zwraca uwagę konsument nabywając produkty spożywcze. Ponad 70 proc. konsumentów twierdzi, że pochodzenie żywności jest ważne. Za tym trendem podąża także prawo żywnościowe, które przewiduje coraz to nowe regulacje i obowiązki informacyjne w znakowaniu produktów.

Jeszcze do niedawna, obowiązek deklaracji pochodzenia dotyczył tylko nielicznych grup produktów spożywczych: produktów z wołowiny, oliwy z oliwek czy świeżych owoców i warzyw. Sytuacja zaczęła jednak się diametralnie zmieniać od czasu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011, które rozszerzyło obowiązek informowania o pochodzeniu także na świeże, schłodzone lub zamrożone mięso ze świń, z owiec, kóz oraz z drobiu (konsument dziś dowie się, gdzie zwierzę było chowane i ubite) oraz określiło sytuacje, w których konieczne będzie podawanie kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika produktu. Komisja Europejska podążyła tu za potrzebą konsumentów, dla których istotne jest nie tylko miejsce produkcji całego wyrobu, ale także pochodzenie jego surowców (tak badanie zlecone przez The European Consumer Organisation z 2013 r.).

Wspomniane rozporządzenie przyznało także delegację Komisji do prac nad regulacjami w zakresie deklarowania pochodzenia innych jeszcze rodzajów mięsa, mleka, mleka wykorzystywanego jako składnik w produktach mlecznych, nieprzetworzonych środków spożywczych, produktów jednoskładnikowych oraz składników, które stanowią więcej niż 50 proc. środka spożywczego. W tym zakresie jednak, poza wstępnymi sprawozdaniami, nie zostały podjęte żadne inicjatywy legislacyjne....